RTA's

18 juni 2019 - Kathmandu, Nepal

Inmiddels zitten we nu anderhalf week in het nieuwe huis. De locatie ligt wat meer afgelegen wat betekend dus meer rust, ondanks de krekels in het National park, maar dat vind ik persoonlijk zelf fijner dan de blaffende honden ´s nachts. Het is alleen heel jammer dat het huis gewoon totaal niet af is. Er zijn twee hele mooie slaapkamers en een mooie badkamer (zonder warm water). De rest van het huis….. tja, dat is gewoon niet af. De keuken is provisorisch in elkaar gezet, de officiële eetkamer staat helemaal vol met spullen, ´onze´ eetkamer staat buiten. Gisteren regende het rond etenstijd keihard, dus zijn we in de gang gaan zitten met de vrijwilligers. Het voordeel is dan weer wel dat je wat meer ruimte om het huis heen hebt; er is wat meer gras en natuurlijk een National park. MAAR… daar mogen wij zelf niet in omdat er in 2005 twee vrouwen zijn vermoord. Dus echt enig voor ons.

Afgelopen donderdag hebben Rianne en ik ons eindgesprek gehad met onze docent. We zijn naar een restaurant, Electric Pagoda, in Thamel geweest omdat daar goede Wi-Fi was. We hebben over onze examens gepraat, onze ervaringen in het ziekenhuis, de verhuizing en wat allemaal. Er werd mij verteld dat ik informeel geslaagd zou zijn omdat er ook een school gedeelte is wat eerst na gekeken moet worden; of alle cijfers ingevuld zijn en alles behaald is. Ook is er een kans dat er nog wat kan gebeuren omdat de examencommissie alles nog moet inzien.

Gisteren heb ik van mijn coach een mailtje gekregen dat ik dus geslaagd ben, de diplomering op 9 juli is en dat ik mensen mag gaan uitnodigen. Ik denk dat het nu dan formeel is? haha.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De ER

Afgelopen week zijn er weer wat patiënten op de afdeling gekomen, helaas voor hun maar gelukkig voor mij. Er zijn ook dagen geweest dat er uren geen patiënten binnen gebracht waren dus dan is het alleen maar wachten…

Op de Emergency Room worden patiënten naar binnen gebracht wegens volgende redenen:

  • RTA -> Road Traffic Accident;
  • Fever -> koorts;
  • AGE -> Acute GastroEnteritis, een acute ontsteking of zwelling in het slijmvlies van de maag;
  • Cholecystitis -> een ontsteking van de galblaas; 
  • Physical Assault -> deze gevallen heb ik meerdere malen gezien op de afdeling. Een jongen die in elkaar geslagen werd met helmen van omstanders, een vrouw die mishandeld werd door haar man;
  • Acute appendicitis -> een acute blinde darm ontsteking;
  • Pleural effusion -> hierbij is er een opeenhoping van overtollig vocht was ligt tussen de lagen van de pleurabladen om de longen heen;
  • Fall injury -> dit kan omdat iemand gestruikeld is, een werk ongeluk, of iets dergelijks;
  • Verschillende soorten poisoning/vergifiting -> OP poisoning, paracetamol poisoning, pesticide poisoning. Er zijn mensen die schuimbekkend op de afdeling komen omdat ze een overdosis hebben genomen;
  • Seizure disorder -> symptomen van epilepsie, dit kunnen ze na een aantal onderzoeken pas vaststellen;
  • PTD -> Persistent Trophoblastic Disease, een aanhoudende trofoblastziekte. Een zeldzame tumor die zij ontwikkelt in de uterus of de baarmoeder;
  • Hemorrhoids -> aambeien;
  • Electrolyte imbalance -> ofwel muscle cramps, spier krampen;
  • Generalized weakness -> een algehele vermoeidheid.

De patiënten die op de Emergency komen, krijgen een diagnose en worden dan overgeplaatst of ontslagen. De overplaatsing kan naar een afdeling in hetzelfde ziekenhuis of een andere. Als de patiënt ontslagen wordt, is dat vaak omdat het ziekenhuis de patiënt niet kan helpen. Als er een kankersoort vastgesteld zou worden, wordt de patiënt geïnformeerd om naar een ander ziekenhuis te gaan omdat het Manmohan daarin niet gespecialiseerd is.

Een patiënt kwam binnen lopen met de bewaker. Hij zat helemaal onder het bloed op zijn hoofd, handen en de voor- en achterkant van zijn broek. Een andere patiënt werd niet veel later naar binnen gebracht en hij was helemaal in shock.Er kamen steeds meer mensen bij staan en op een gegeven moment waren er onder andere zelfs 5 politieagenten, 1 militair. Overduidelijk dat het een politiezaak was.

Bij een RTA wordt het ´injury surveillance form´ ingevuld:

  • Location of injury -> waar het gebeurd is, bijvoorbeeld op straat;
  • Activity during injury -> wat de bestuurder aan het doen was, of diegene op de telefoon zat, afgeleid werd of iets dergelijks;
  • Mechanism of injury -> wat is er gebeurd;
  • Mode of transport -> wat voor voertuig;
  • Intent of injury -> of het ongeluk bewust bedoeld was of niet;
  • Object used -> welk object er gebruikt werd om het slachtoffer mee pijn te doen, bijvoorbeeld bij verder letsel of een uiteengelopen ruzie;
  • Nature of injury -> hoe diep de wond(en) is/zijn;
  • Bodily location of injury -> waar op het lichaam de schade zit;
  • Brought by -> hoe de patiënt het ziekenhuis in kwam. Met behulp van de taxi, fiets, bus, ambulance of lopend aan kwam lopen. Dit is belangrijk voor de betaling;
  • Severity of injury -> de ernst van de injury;
  • Disposition -> of misschien een lichaamsdeel niet meer in positie ligt en misschien gebroken kan zijn;
  • AVPU, welke van de onderstaande punten toepasbaar is op de patiënt;
    • Alert
    • Verbal response
    • Painful stimuli
    • Unrisponsive
  • Diagnose + behandeling;

Deze formulieren worden ingevuld en besproken met de police officer en daarop worden verdere acties ondernomen.

De ER

Vorige week heb ik samenmet Floor, waarmee ik een aantal dagen samen stage heb gelopen, een Letter of Recommandation opgehaald uit het ziekenhuis. Dan voelt het toch een beetje als een afronding van deze stage maar ook mijn avontuur hier. Deze week is namelijk mijn laatste week in dit ziekenhuis. Ik hoef nog maar een paar dagen omdat ik mijn stage uren bijna compleet heb.

Letter of reccomandation

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

5 Reacties

  1. Henk:
    18 juni 2019
    hey ellen
    nou mooi dat jullie het naar de zin hebben , alleen jammer dat alles nog niet af is maar ja hoort misschien wel bij de cultuur , nou geniet maar lekker van de laatste periode denk wel een heel leerzame periode en alsnog van harte toppertje dikke knuffel van dien oompie gr aan je reisgenootje
  2. Tineke:
    18 juni 2019
    Weer mooi verteld lieverd..heel grappig om te lezen, dat jullie eetkamer buiten staat🤪Waar heb je dat tegenwoordig..Nog even en dan kunnen we weer live knuffelen..Dikke kus, topper♥️♥️
  3. Ton:
    19 juni 2019
    De laatste loodjes betreft dus niet het werk maar de huisvesting. Je gaat straks de luxe van thuis des te meer waarderen moet je maar rekenen.
    Je hebt inmiddels wel een groot medisch vocabulaire opgebouwd zeg. Ik heb zo'n vermoeden dat de lecture die je ons gegeven hebt onderdeel is van je stageverslag? En anders (sowieso) vindt ik het heel knap dat je dat voor je volgers even uit de mouw schudt.
    Lieverd, nog even 'doorbijten' en dan ben je al weer hier.
  4. Fina:
    22 juni 2019
    Heey lieve Ellen.
    Wat weer een verhaal zeg. Nog ff volhouden. En van de natuur en omgeving genieten. Ik vind je een kanjer, dat je deze stage hebt gekozen. Je hebt heel wat beleefd en gezien hoe het er in een land als Nepal toegaat in de zorg. Wat ben ik blij dat ik in Nederland woon. Heel veel liefs. En tot gauw tot knuffels. Love you.
  5. Opa Poppema:
    25 juni 2019
    Goededag Ellen ,nog een paar dagen werken of wat rondlopen en dan is de dag daar dat je weer naar huis gaat .heb je er zin in of gaat het daar in Nepal nog allemaal naar wens? Morgen is het woensdag en dan gaan mijn gedachten naar 67 jaar terug ,want op26 juni 1952 zijn Sytske enik getrouwd .Morgen wordt het ook een bijzondere dag voor Tineke en Albert.nou Ellen ik wens jenog heel goede dagen toe en vrijdag een goede reis huiswaarts .veel sterkte Hajur ba