Alice in Wonderland

Wat je hier overal ziet, maakt niet uit waar in Nepal je bent, is Nepalezen die gorgelen en vervolgens hun slijm en sputum uitspugen op de grond. Dit is gewoon een gewoonte van velen hier. Zo ook in het ziekenhuis. De meesten zijn bij bewustzijn en krijgen dan een bakje of zakje om in te spugen. Ook zijn er mensen die in een (semi)coma liggen en dus niet in een bakje of zakje kunnen spugen… ze spugen dan letterlijk een kant op maar zijn ze zich daar niet van bewust. Een heel vies idee eigenlijk, haha.. Ik probeer er zelf dan niet te dichtbij te gaan staan als de patiënten te beginnen te gorgelen.

Deze week waren er weer een aantal interessante gevallen… er was een 16 jarige vrouwelijke patiënt op de afdeling waar de politie over ging. Een collega vertelde dat de patiënt getrouwd was met een man die al een vrouw had. Het werd een politiezaak omdat je als man of vrouw zijnde niet meerdere partners mag hebben hier. De collega vertelde dat de patiënt haar ouders al een aantal keer verteld hebben dat ze geen contact meer mocht hebben met de man, maar ze luisterde niet. De man en het meisje zijn stiekem getrouwd en op een of andere manier is er iemand achter gekomen en wilde het meisje zelfmoord plegen. Ze kwam op de afdeling vanwege een OP poisoning. Het is een heel ingewikkeld verhaal omdat de vader van het meisje óók politieagent is..

Buiten dit allemaal om… kwam er een patiënt op de afdeling met het AWS wat staat voor Alice in Wonderland Syndrome. Ik heb dit op internet opgezocht en het blijkt een soort van psychose te zijn. volgens mij zouden we in een Nederlands ziekenhuis een ´psychose´ als verschijnsel er neer zetten terwijl ze hier specifieker kijken.. Interessant om zoveel verschillende dingen op deze afdeling te kunnen zien want deze patiënt had er óók nog een seizure disorder bij; iemand krijgt vaak aanvallen. De patiënt had thuis een aanval gehad en op de ER… daarna werd dus duidelijk dat de patiënt ook een Alice in Wonderland Syndrome had.

Natuurlijk komen de meeste patiënten op de afdeling omdat er redelijk wat aan ze mankeert. Sommigen zijn redelijk mobiel en kunnen zelf naar de wc, maar anderen totaal niet. Bij elke patiënt wordt er een röntgenfoto gemaakt van de longen. Waarom? Geen idee, dit doen ze in het Kanti Children Hospital ook… Er komt dan een radioloog op de ICU en die maakt de foto van de patiënt. De schoonmaakster rijdt het mobiele röntgenapparaat naar de patiënt toe en de radioloog maakt zich klaar om het apparaat te gebruiken; een straling afwerend pak.. Er wordt dan door hem/haar ´expose´ geroepen en vervolgens lopen wij, de verpleegkundigen en studenten, naar een apart hokje waar we moeten wachten totdat de foto´s gemaakt zijn. Bijzonder om te zien!

Volgende week is mijn laatste week op de ICU afdeling… Ik ben benieuwd of ik daar nog het een en ander zal zien/doen wat ik nog niet gezien of gedaan heb. Na volgende week ga ik nog naar de Emergency Room. Spannend!