Eerste indrukken...

6 februari 2019 - Kathmandu, Nepal

Welkcome To Nepal

De eerste indruk was toch echt wel; wauw, wát een verschil in vergelijking met Nederland. Toen we aankwamen op het vliegveld was het heerlijk weer; totaal geen probleem. Eenmaal gearriveerd bij het gastgezin hadden we op straat al veel gezien. Elektriciteitskabels die over de weg hangen, ieder voertuig rijdt door elkaar met voetgangers er tussendoor, overal uitlaatgassen en afval op de straat, een stijger gemaakt van bamboe, enzovoort! De enige overeenkomst die wij tot nu toe gezien hebben met Nederland, is het ophangen van de was.

Elektriciteitkabels, hangend boven de straat

Er zijn hier verschillende kamers in het gastgezin voor de vrijwilligers; een 6-persoonskamer (hier slapen Rianne en ik nu tijdelijk), twee 1-persoons kamers en een 2-persoonskamer. Na het weekend kunnen wij in de 2-persoonskamer verblijven, tot ongeveer eind april. Ze zijn bezig om een nieuw huis te maken waar de elektriciteit naar verwachting zal werken, voldoende (warm) water, een schonere en rustigere omgeving en een badkamer bij elke kamer. 

De mensen hier uit het gastgezin zijn hartstikke vriendelijk en willen bij wijze van spreken, alles voor je doen. 's ochtends staat het ontbijt klaar, 's avonds wordt de gom geluid en is het etenstijd. Vóór het eten kruizen we onze armen over ons bovenlichaam en noemen we het volgende versje: "earth who gives to us this food, sun who makes it ripe and good. Sun above and earth below, our loving thanks to you we show." Het is heel mooi te zien hoe ze het eten waarderen; niks wordt weg gegooid omdat het namelijk veels te lang duurt om te produceren. 

Verder is het huis waar we in wonen heel primitief vergeleken met Nederland. Er zijn maar een aantal stopcontacten die daadwerkelijk werken, er is een douche die warm water geeft en er is nergens geen verwarming. Daarentegen is er een heel (groot) dakterras waar je heerlijk kan zitten in de zon. Vandaag was het ongeveer 23 graden en dan kun je echt even je vitamientjes pakken. 

Het is nog steeds wennen; ik moet vooral aan het eten wennen, maar het wordt duidelijk makkelijker van dag tot dag. In een dorpje dichtbij (Thamel) kun je ook allerlei gerechten kopen; Italiaans, Chinees, Continental én hebben ze hier zelfs een 'patatje oorlog' te koop. Hartstikke leuk! 

Lunch in Thamel

Foto’s

9 Reacties

  1. Jan Marcel:
    6 februari 2019
    🇳🇵👊
  2. Olga:
    6 februari 2019
    Mooi verhaal, geweldige ervaring!👍😘🌞
  3. Tineke Dalemans:
    6 februari 2019
    You can do it 💪😘
  4. Hilta:
    6 februari 2019
    Ellen, fijn te lezen dat het per dag gemakkelijker gaat.. Yetlag uit je lijf, indrukken zijn wat meer geland.. nu tijd om alles in je op te nemen, te genieten en te ervaren... Doe dat maar heel veel en deel het met ons.. Ik ben benieuwd wat voor eten je allemaal voorgeschoteld krijgt 😀😀... Dikke kus
  5. Fina:
    6 februari 2019
    Hai Ellen.
    Fijn dat de mensen van het gastgezin zo vriendelijk zijn. Leuk om te lezen wat je hebt geschreven. En ja het eten zal wel wennen zijn. Mooi dat het daar steeds makkelijker gaat. Succes lieverd. Ook op je stageplaats.
  6. Evelien van der Molen:
    6 februari 2019
    Heel veel succes laiverd! 😘
  7. Ton:
    7 februari 2019
    Hey Ellen. Wat leuk om te lezen, het schrijven gaat je goed af. Ben ook erg benieuwd hoe je je stage gaat ervaren.
    Blijf vooral schrijven ook al ben je straks gewend en heb je voor jouw idee niet zoveel te melden.
  8. Wendy:
    8 februari 2019
    Dat patatje oorlog zul jij wel regelmatig halen haha.. Dan naar de vitamientjes van de zon.
    Mooi te lezen hoe mensen met eten omgaan, dankbaar ervoor zijn. Maakt mij wat nederig en rood op de eangen als ik het lees, wij staan niet altijd stil bij het feit dat we iedere dag eten hebben. Belevingswereld liggen ver uit elkaar😊
  9. Ingeborg:
    8 februari 2019
    Leuk om te lezen!!