"Intersekse"

Begin deze week heb ik mee gekeken met de arts, hij ging een patiënt helpen die een fistula ani had, een abces rondom de bilnaad. Hij moest plaats nemen op de behandel tafel; op de knieën en polsen, met de kont omhoog. Natuurlijk als zo iemand zo plaats neemt, kun je het een en ander zien. Maar wat ik zag, leek niet op de anatomie zoals die er uit hoorde te zien.

De arts ging de wondzorg uitvoeren, maar dat zag er héél pijnlijk uit. Hij pakte met een klem een steriel gaasje en depte deze in de Betadine. Dit gaasje wat uitlekken en hij duwde het zo in de wond. Het is heel normaal hier in het ziekenhuis, om met een gaasje diep in én onder de wond te gaan zitten. Het ziet er extreem pijnlijk uit.

Toen de arts klaar was met de wondzorg, deed de patiënt de broek omhoog maar kon je niet echt een geslachtsdeel zien. De arts vertelde dat deze patiënt van 25 jaar, een uitzonderlijk geval was. De mannelijke patiënt, was geboren met een baarmoeder, eierstokken en een vagina. In de loop van de jaren is het lichaam ontwikkeld en de dokter liet een foto zien waarop beide geslachtsdelen te zien waren. De patiënt had zowel een vagina als een penis. Deze aandoening wordt ook wel Intersekse genoemd; het lichaam vertoont zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken. Ook kan dit op verschillende manieren voorkomen. Ik vroeg aan de arts of ze de baarmoeder en eierstokken ook weg zouden halen, want de patiënt ging gewoon door het leven als man. Hij had geen borstgroei en een baard in de keel; gewoon een mannelijke stem. Maar de arts vertelde van niet want de vrouwelijke kenmerken werken toch niet, waarom dan nog al die moeite doen?

Ik vind het wel leuk wanneer deze dokter er is, want hij ´dwingt´ mij een beetje om dingen te doen en te zien. Vaak zie ik het niet als de verpleegkundigen een handeling uitvoeren omdat ze niet vertellen wanneer ze dat doen óf dit in het Nepalees tegen elkaar zeggen. Er moest een Foley´s blaaskatheter verwijderd worden bij een vrouwelijke patiënt. Dezelfde arts zei: ´oh, let Ellen do it. She can!´ En ik stond er zo bij te kijken van, oh oke…. De verpleegkundige stond naast mij en vertelde stap voor stap hoe ze de katheters verwijderen op de Nepalese manier. Eigenlijk was dit hetzelfde als we in de opleiding geleerd hebben, dus dat scheelde weer.

Ook heb ik deze week wondverzorging uitgevoerd. De patiënt was een laparoscopie ondergaan. Tijdens deze scopie kijken ze in de buikholte en kunnen ze ook ingrepen uitvoeren. Door middel van deze scopie, gaan ze via de buik naar binnen en ontstaan er 3 openingen. Deze 3 openingen moest ik wondverzorging gaan geven. De dokter vertelde mij stap voor stap wat ik moest gaan doen en ik had twee kleine foutjes gemaakt. Hij zei verder dat het wel goed ging, maar gaf mij nog enig feedback. Niks mis mee, kan ik van leren! Heel fijn dat ik dit in de tweede week op de afdeling al mocht doen.

Heel fijn dat ze mij op de afdeling al zo toe vertrouwen. Dat heb ik in de eerste weken wel anders gevoeld op de andere afdeling. Omdat het ziekenhuis een privé ziekenhuis is, staat er op elke afdeling een bewaker. Buiten, bij de ingang, staan er twee en bij elke lift staat er een. Over het algemeen zou je denken dat dit een veilig gevoel geeft, maar niks is minder waar. De collega´s op de afdeling zeggen dat ik momenteel de enige westerse student in het ziekenhuis ben. Juíst daardoor heb ik het gevoel dat als ik langs de bewakers loop, dat ze me heel lang aan- en nakijken. Dat voel je gewoon.

In het begin van elke nieuwe afdeling, is het wennen voor iedereen. De bewakers houden mij in het begin continu in de gaten. Als ze mij een aantal keer gezien hebben, begroeten ze mij ´s ochtends als ik binnen kom, lachen ze naar mij en zeggen ze ´bye bye´ als ik weer weg ga in de middag.

Alle nieuwe dingen zijn eng in het begin ;)