Time flies when you're having fun!

Normaal gesproken wil ik op de donderdag en zondag een blog posten zodat ik dit regelmatig kan bijhouden, maar soms komt er natuurlijk wat tussendoor. Het is hier in Nepal op het moment zulk lekker weer, dat we veel op het dakterras zitten en genieten van het weer en de zon.

Afgelopen maandag was er een feestdag genaamd; Mahashivaratri. Het feest wordt gevierd ter ere van de god Shiva. Veel mensen gaan dan naar de Tempel, Pashupatinath, om een offer te maken. Hier werden we ook voor gewaarschuwd, dat het heel erg druk zou worden. Toch wilden we even gaan kijken omdat er allemaal Saddhoe's zouden komen, die bedekt waren in bodypaint en marihuana zaten te roken. Dit zou dan de gehele dag legaal zijn en gratis, omdat dit iets zou zijn wat de god Shiva deed. Na stage zijn we met z'n 4 richting Pashupatinath gereden met de bus. Wat normaal ongeveer 40 minuten zou duren, duurde maandag anderhalf uur. Eenmaal daar was het al super druk, maar omdat ik langer ben dan de gemiddelde Nepalees, vond ík het nog redelijk mee vallen. We besloten met de menigte mee te lopen omdat nergens aangegeven stond waar we moesten zijn. Op een gegeven moment werd het zó druk en begon iedereen te duwen en te trekken, dus besloten we weg te gaan en ergens wat te drinken.

We moesten op tijd weer thuis zijn, omdat we traditioneel aardappelen gingen poffen op een klein kampvuurtje bovenop het dakterras. Via een app, Tootle, konden we een scooter- of motorrit bestellen. Heel grappig; je geeft aan waar je bent en waar je naartoe wil, bevestigd dit als je akkoord bent met de prijs en wachten tot je gebeld wordt. Dan op een gegeven moment komt er een Nepalees naar je toe en kun je achterop meerijden. Heel leuk om een keer geprobeerd te hebben, maar voelt het redelijk gevaarlijk zonder helm op. Het hardste wat ik ging op de motor was 70 km/u op een drukke weg... Hoe het zou voelen als je valt wil je natuurlijk niet over nadenken. (op de foto 'mijn rit')

Afgelopen vrijdag was het National Woman day. We hebben met 3 vrijwilligers, de 'huisvrouw' en meiden uit het huis getrakteerd op een fruitdrankje. Er zit op een afstand van 5 minuten lopen, een leuk fruitwinkeltje die hele lekkere verse drankjes maakt. Op heel veel plekken op straat, lopen mensen met een fiets die vol met fruit ligt. Gewoon handel op de straat eigenlijk. Het afwegen doen ze nog met een oude weegschaal en een halve- of 1 kilo. In Nepal zijn de omgangsvormen heel anders; tijdens het eten wordt normaal gesproken niet gepraat, er wordt geen 'eetsmakelijk' naar de ander gezegd, in het ziekenhuis wordt er niet gezegd als iemand überhaupt gaat eten, etc. Het maakt niemand wat uit wat je in dat opzichte doet. In onze cultuur is dat natuurlijk heel anders en hebben we daarom de vrouwen getrakteerd op een fruit drankje. Het is zo lief dat ze bijna alles voor ons willen doen, maar soms voelen we ons opgelaten en wil je wat terug doen alleen accepteren ze dat vaak niet omdat dat niet in hun cultuur voor komt. Gelukkig was dit geslaagd en vonden ze het heel leuk.

Zaterdag was ik de enige vrijwilliger in het huis en heb ik de hele ochtend en middag lekker in de zon gezeten, gelezen en muziek geluisterd. Lekker ontspannen! 'S avonds hebben we helaas afscheid genomen van Suzet. Zij heeft in totaal 6 weken in Nepal gezeten en vrijwilligerswerk in het vrouwen ziekenhuis gedaan, daarna is ze nog op trekking geweest. We zijn met z'n 6en uiteten geweest bij Phat Kat. Een super leuk restaurantje waar je heel gezellig en Nepalees kan zitten; zonder schoenen en op je knieën/hurken. Ook is het natuurlijk fijn dat het eten en drinken niet duur is!

Gisteren ben ik met Jannah lekker wezen lunchen in Thamel. (alsof we dat nooit doen....) Lekker rond lopen, af en toe wat spulletjes kopen en natuurlijk wat afdingen. 'S avonds samen geprobeerd wat yoga te doen in de avondzon, maar dat ging niet helemaal. Toch weer een geslaagde week gehad. Inmiddels nummer 5, wat betekend dat Rianne en ik op een kwart zitten van ons avontuur hier in Nepal.